Wat ik miste in mijn ICT baan was contact met en het kunnen helpen van mensen. Met reflexzone kan ik dit combineren en help ik mensen: ik neem letterlijk hun voeten in handen om zo de pijn als sneeuw voor de zon te laten verdwijnen.
Voordat ik de Reflexzone leerde kennen was ik werkzaam in de ICT. Eerst als medewerker ICT in breedste zin van het woord, daarna steeds wat specifieker.
Wat deed ik allemaal? Mensen met PC problemen helpen, er langs gaan, PC en printers installeren en repareren. En dat ging me aardig af, soms ook niet: een laptop die door de gebruiker werd overreden was overleden, de kortsluiting in het printer-hok veroorzaakte een kleine brandje en daar konden we ook niet veel meer mee. Het zijn herinneringen aan mij eerste werkgever.
Ik heb bij 4 werkgevers gewerkt. Een terugkerende taak was les geven. Dat vond ik erg leuk. Vandaar dat ik online trainingen maken en geven zo leuk vind.
Bij de twee laatste bedrijven waar ik werkte, waren reorganisaties aan de orde van de dag. Daarnaast wilde ik nog steeds mensen helpen en met de huidige computers kunnen mensen zichzelf prima helpen. Dat wat ik in de ICT het liefste deed bestond niet meer en mijn werk werd technischer en technischer. Dat ging wringen.
Op het moment dat ik het niet verwachte kwam ik reflexzonetherapie tegen. Tijdens een bedrijfsuitje, bovenop een Oostenrijkse berg kwam ik in gesprek met een (oud) collega. Zij vertelde over haar opleiding tot reflexzonetherapeut en nodigde mijn (nu ex-)man en mij uit om eens te kijken wat dat was: BINGO!
Eerst heb ik een basiscursus reflexologie gevolgd om uiteindelijk te besluiten dat ik hier beroepsmatig mee verder wilde.